ÇIĞLIK
Ey hayat kırgınım sana
Hüznüm yırtık gömlek gibi duruyor
Her gün sırtımda,
Kırılgan bakışlarımdam
Hüzün sızıyor aynalara her gece.
Ne kimselere anlatacak bir öyküm var
Mutlulukla başlayan, ne de bir sevinç.
Umutlar taşıyan dudağında,
yitirdim şarkılarımı,
Şiirlerimi…
Ey gecelerinde kahrolduğum hayat,
Sokaklarında sırılsıklam ıslandığım şehir.
Artık bu yerlere sığamıyorum uyku tutmuyor geceleri,
Yitik düşlerimin gölgesine sığınıyorum.
Dökülüyor dudağımda sözcükler,
Hıçkırıklar boğazıma tıkanıp kalıyor
Binlerce şiir kanıyor,
Binlerce şiir yanıyor içimde
Her defasında;
Yokum artık
Yokumsayın beni ölmüş gibi değil,
Hiç doğmamış gibi.
Sustum sadece sustum.
Bagırarak sustum sessiz çığlıklarda...
DaMaRcI
